واریس بارداری و واژینال | علت، علائم و درمان قطعی + تعرفه درمان

واریس بارداری یکی از مشکلات شایع زنان باردار است که در اثر ترکیب فشار فیزیکی رحم و جنین، افزایش حجم خون و تغییرات هورمونی ایجاد می‌شود و به دو نوع اصلی واریس پا و واریس واژینال تقسیم می‌گردد. علائم آن از برجستگی و پیچیدگی رگ‌های پا تا احساس فشار و سنگینی لگنی متغیر است و در موارد شدید می‌تواند نیازمند درمان تخصصی باشد. راهکارهای پیشگیری شامل تغییر سبک زندگی، تغذیه سالم، ورزش سبک، استفاده از جوراب‌های فشاری و تجهیزات پزشکی کمکی است. پس از زایمان، روش‌هایی مانند لیزر داخل وریدی، اسکلروتراپی، رادیوفرکانسی و جراحی محدود، گزینه‌های مؤثر برای رفع کامل واریس محسوب می‌شوند. بهترین کلینیک واریس تهران با بهره‌گیری از پزشکان فوق تخصص، تجهیزات پیشرفته و رعایت استانداردهای روز، خدمات درمانی ایمن و نتایج موفقیت‌ آمیز ارائه می‌دهد. خدمات ما شامل مشاوره تخصصی، تشخیص دقیق با تصویربرداری، درمان‌های خانگی و غیرتهاجمی، اجرای روش‌های پیشرفته جراحی و لیزر، و پیگیری کامل پس از درمان برای بیماران است.

ویژه : اسکلروتراپی درمان عروق واریسی

واریس بارداری چیست و چه انواعی دارد؟

واریس بارداری یکی از مشکلات شایع دوران بارداری است که در اثر فشار فیزیکی و تغییرات هورمونی بر عروق خونی مادر ایجاد می‌شود. این عارضه به شکل برجستگی‌ها یا پیچ‌خوردگی‌های واضح در مسیر رگ‌ها نمایان می‌شود و بیشتر در اندام تحتانی و نواحی لگنی مشاهده می‌گردد. افزایش حجم خون در دوران بارداری، کاهش قابلیت ارتجاعی دیواره عروق، و فشار رو به رشد رحم بر رگ‌های اصلی، از مهم‌ترین عوامل ایجاد این مشکل هستند. واریس بارداری می‌تواند شکل‌های مختلفی داشته باشد که از نظر محل بروز و شدت علائم متفاوت هستند. دو نوع اصلی این وضعیت شامل واریس پا و واریس واژینال است که هر یک خصوصیات و پیامدهای متفاوتی دارند. واریس پا بیشتر جنبه ظاهری و درد موضعی دارد، اما واریس واژینال ممکن است با فشار لگنی، احساس سنگینی و ناراحتی شدید همراه شود و در موارد خاص نیاز به پایش مداوم در دوران بارداری داشته باشد. شناخت هر نوع واریس و توجه به علائم اختصاصی آن، به مادر و پزشک کمک می‌کند تا برنامه‌ریزی مناسب برای پیشگیری و درمان انجام دهند و خطرات احتمالی کاهش یابد.

مقاله مرتبط با واریس دروان بارداری :

متن انگلیسی

(Varicose veins are caused by poor blood flow. Blood pools in the veins and forms bulges under the surface of your skin. The most common locations are the legs, genitals and rectum (hemorrhoids). They may cause some irritation and discomfort, but they usually go away after childbirth.)

ترجمه فارسی (واریس به دلیل جریان خون ضعیف ایجاد می‌شود. خون در رگ‌ها جمع می‌شود و برآمدگی‌هایی را در زیر سطح پوست شما ایجاد می‌کند. شایع‌ترین محل‌های بروز آن پاها، اندام تناسلی و رکتوم (بواسیر) است. این رگ‌ها ممکن است باعث کمی سوزش و ناراحتی شوند، اما معمولاً پس از زایمان از بین می‌روند.)

منبع : clevelandclinic

تعریف واریس پا در دوران بارداری

واریس پا در دوران بارداری به برآمدگی و پیچیدگی غیرطبیعی رگ‌های سطحی پا گفته می‌شود که معمولاً از مچ پا تا ران قابل مشاهده است. رنگ این رگ‌ها ممکن است آبی یا بنفش باشد و گاهی با تورم، درد، یا احساس سنگینی همراه است. علت اصلی بروز این وضعیت، ترکیب فشار مکانیکی ناشی از رشد جنین بر وریدهای لگنی و کاهش سرعت بازگشت خون از اندام تحتانی به قلب است. تغییرات هورمونی دوران بارداری نیز باعث شل شدن دیواره رگ‌ها می‌شود و این امر زمینه ایجاد واریس را فراهم می‌کند. اگرچه واریس پا اغلب پس از زایمان تا حد زیادی کاهش می‌یابد، اما در مواردی که قطر رگ‌ها بسیار زیاد شده یا آسیب جدی رخ داده باشد، نیاز به درمان تخصصی وجود دارد. برای کاهش علائم و پیشگیری از پیشرفت بیماری، استفاده از جوراب‌های واریس، اجتناب از ایستادن یا نشستن طولانی‌مدت، و انجام حرکات کششی سبک توصیه می‌شود. پیگیری منظم وضعیت واریس پا با نظر پزشک در طول بارداری اهمیت بالایی دارد تا از بروز عوارض جدی مانند لخته شدن خون یا التهاب وریدی جلوگیری شود.

ویژه :خدمات آنژیوپلاستی

معرفی واریس واژینال و تفاوت آن با سایر انواع واریس

واریس واژینال نوعی واریس است که در نواحی داخلی یا اطراف واژن ایجاد می‌شود و معمولاً در سه‌ماهه دوم یا سوم بارداری بروز پیدا می‌کند. این عارضه نسبت به واریس پا کمتر قابل مشاهده است، اما می‌تواند ناراحتی قابل توجهی ایجاد کند. زنان مبتلا ممکن است احساس فشار یا سنگینی در لگن، درد هنگام ایستادن طولانی‌مدت، یا تورم اطراف ناحیه تناسلی داشته باشند. علت بروز آن اغلب فشار مستقیم رحم بر شبکه وریدی لگن، افزایش حجم خون، و تغییرات هورمونی است که سبب گشاد شدن رگ‌های این ناحیه می‌شود. واریس واژینال در بیشتر موارد پس از زایمان به تدریج برطرف می‌گردد، اما در برخی زنان ممکن است باقی بماند و نیاز به مداخلات درمانی داشته باشد. تفاوت اصلی آن با سایر انواع واریس، محل بروز و پیچیدگی در تشخیص است، زیرا معمولاً بدون مشاهده مستقیم یا تصویربرداری قابل شناسایی کامل نیست. آگاهی از وجود این نوع واریس اهمیت دارد، زیرا در صورت شدت زیاد احتمال خونریزی در حین زایمان یا آسیب به بافت‌های اطراف وجود دارد و باید تحت نظر پزشک بررسی شود.

ویژه : خدمات پورت شیمی درمانی

قیمت و تعرفه درمان انواع واریس در ایران

جدول تعرفه درمان واریس نشان می‌دهد هزینه‌ها با توجه به روش، پزشک و شهر تفاوت چشمگیری دارند. برای نمونه، لیزر کیوسوییچ در کرج با دکتر فاطمه افشار تنها ۱,۰۰۰,۰۰۰ تومان تمام می‌شود، در حالی که لیزر عمقی EVLA یا رادیوفرکانسی در یزد با دکتر شهریار مالی به ۳۵,۰۰۰,۰۰۰ تومان می‌رسد. اسکلروتراپی مویرگی در کلینیک آرام تهران ۳,۵۰۰,۰۰۰ تومان و جراحی محدود در اصفهان ۵,۰۰۰,۰۰۰ تومان قیمت دارد. چسب واریس در کرج و لیزر داخل عروقی در تهران، هر دو ۲۰,۰۰۰,۰۰۰ تومان هستند. همچنین کلینیک واریس ایرانیان با بهره‌گیری از تجهیزات پیشرفته و پزشکان مجرب، خدمات درمانی متنوع با قیمت‌های رقابتی ارائه می‌دهد. این اختلاف قیمت‌ها اهمیت تحقیق و مقایسه پیش از انتخاب را بیشتر نشان می‌دهد.

تعرفه درمان واریس

دلایل ایجاد واریس پا و واریس واژینال در دوران بارداری

بروز واریس پا و واریس واژینال در دوران بارداری نتیجه ترکیب چند عامل فیزیولوژیک و مکانیکی است که با تغییرات بدن مادر در این دوره همراه می‌شوند. افزایش حجم خون، تغییرات هورمونی، فشار حاصل از رشد رحم و جنین، و تغییر وضعیت جریان خون در رگ‌های اصلی و فرعی همگی در ایجاد این دو نوع واریس نقش دارند. این وضعیت به طور طبیعی بخشی از فرآیند بارداری است اما در برخی زنان به علت زمینه ارثی، ضعف دیواره‌های وریدی یا سابقه بیماری‌های عروقی شدت بیشتری پیدا می‌کند. واریس پا معمولاً در اثر اختلال در بازگشت خون از اندام تحتانی به قلب ایجاد می‌شود، در حالی که واریس واژینال به فشار مستقیم روی عروق لگنی و شبکه وریدی اطراف واژن وابسته است. تغییرات هورمونی نیز باعث شل شدن دیواره رگ‌ها شده و زمینه گشاد شدن آنها را فراهم می‌سازد. شناخت این دلایل از سوی مادران و پزشکان می‌تواند مسیر پیشگیری و کنترل را هموار کرده و خطرات احتمالی مانند التهاب یا تشکیل لخته خونی را کاهش دهد.

ویژه : خدمات آنژیوگرافی عروق پا

نقش افزایش حجم خون و تغییرات هورمونی

در دوران بارداری، بدن مادر به طور طبیعی حجم خون خود را بین سی تا پنجاه درصد افزایش می‌دهد تا نیازهای تغذیه‌ای جنین و بافت‌های مادر را تأمین کند. این افزایش حجم، فشار بیشتری بر دیواره رگ‌ها وارد کرده و در ترکیب با تغییرات هورمونی، به ویژه بالا رفتن سطح هورمون پروژسترون، سبب کاهش استحکام و انعطاف‌پذیری عروق می‌شود. پروژسترون با اثر مستقیم بر عضله صاف دیواره وریدها، باعث شل شدن آنها و سهولت گشادشدگی می‌گردد. نتیجه این فرآیند همان چیزی است که در شکل‌گیری واریس پا و حتی واریس واژینال مشاهده می‌شود. هرچند این تغییرات برای پشتیبانی از جریان خون بیشتر در دوران بارداری ضروری هستند، اما در زنانی که ضعف بافت همبند یا سابقه خانوادگی بیماری‌های وریدی دارند، احتمال تبدیل آن به واریس شدید بیشتر است. مدیریت این عامل از طریق ورزش سبک، مصرف مواد غذایی تقویت‌کننده عروق و استفاده از جوراب‌های واریس قابل انجام است.

ویژه : خدمات کلینیک زخم دیابتی

فشار رحم و جنین بر عروق پا و لگن

با رشد جنین و بزرگ‌تر شدن رحم، فشار فیزیکی قابل توجهی بر عروق اصلی لگن و شکم وارد می‌شود. این فشار مسیر بازگشت خون از پاها به قلب را دشوار کرده و سبب تجمع خون در اندام تحتانی می‌گردد. در نتیجه، وریدهای سطحی پا مجبور می‌شوند خون با فشار بالا را تحمل کنند که این امر به تدریج موجب گشادشدگی و پیچیدگی آنها می‌شود. در ناحیه لگنی، فشار بر شبکه وریدی اطراف واژن و کف لگن، زمینه ایجاد واریس واژینال را فراهم می‌آورد. این حالت به ویژه در سه‌ماهه سوم بارداری شدیدتر است، زیرا حجم رحم و وزن جنین به حداکثر می‌رسد. علاوه بر این، موقعیت جنین در رحم، به ویژه اگر رو به پایین باشد، می‌تواند میزان فشردگی بر عروق خاص را افزایش دهد. آگاهی از این سازوکار کمک می‌کند تا مادران با تغییر حالت بدن، اجتناب از نشستن یا ایستادن طولانی و استراحت در وضعیت مناسب، فشار وارده را کاهش دهند و روند ایجاد واریس را کنترل کنند.

علائم و نشانه‌های هشداردهنده

علائم واریس بارداری می‌تواند از نشانه‌های ظاهری ساده تا علائم هشداردهنده پیچیده متفاوت باشد که نیازمند توجه فوری است. معمولاً واریس پا با برجستگی و پیچ‌خوردگی رگ‌های سطحی و تغییر رنگ آنها به آبی یا بنفش شناسایی می‌شود. در مراحل پیشرفته، تورم، درد یا احساس سنگینی در اندام تحتانی قابل توجه است. در مقابل، واریس واژینال ممکن است بدون علامت ظاهری آشکار بروز کند و تنها با احساس فشار یا درد در لگن همراه باشد. در برخی موارد، تغییرات شدید مانند قرمزی، التهاب، یا گرمای موضعی در محل رگ‌ها می‌تواند نشان‌دهنده خطر التهاب یا تشکیل لخته خونی باشد که نیاز به مداخله فوری دارد. شناخت این علائم توسط مادران اهمیت ویژه‌ای دارد، زیرا تشخیص زودهنگام می‌تواند از پیشرفت بیماری و بروز عوارض جدی جلوگیری کند. مراجعه به پزشک در صورت مشاهده علائم غیرمعمول، بخش حیاتی مراقبت در دوران بارداری محسوب می‌شود.

علائم ظاهری واریس پا

واریس پا در دوران بارداری بیشتر به صورت خطوط یا برجستگی‌های پیچ‌خورده بر سطح پوست پا قابل مشاهده است. این رگ‌ها معمولاً رنگی متمایل به آبی یا بنفش دارند و ممکن است با گذر زمان بزرگ‌تر یا بیشتر شوند. زنان باردار ممکن است احساس سنگینی یا درد خفیف تا متوسط در ناحیه پاها داشته باشند که به ویژه پس از ایستادن یا نشستن طولانی‌مدت شدت می‌یابد. تورم در مچ و ساق پا، تغییر دما یا حساسیت در لمس نیز از دیگر نشانه‌های رایج هستند. در موارد شدید، پوست اطراف رگ‌ها ممکن است قرمز یا ملتهب شود و در لمس احساس گرما داشته باشد که می‌تواند هشدار خطر التهاب یا لخته‌سازی باشد. اغلب علائم ظاهری با تغییر سبک زندگی و استفاده از جوراب‌های واریس قابل مدیریت هستند، اما در صورت مشاهده تغییرات سریع یا درد زیاد، مشاوره پزشکی ضروری است.

علائم اختصاصی واریس واژینال و روش تشخیص

واریس واژینال معمولاً علائم ظاهری آشکار مانند واریس پا ندارد، اما باعث ناراحتی قابل توجه در ناحیه لگنی می‌شود. زنان باردار ممکن است احساس فشار، سنگینی یا تورم در اطراف واژن و کف لگن داشته باشند، به خصوص در پایان روز یا پس از فعالیت طولانی مدت. گاهی این وضعیت با درد در هنگام راه رفتن، ایستادن یا حتی مقاربت همراه است. تشخیص واریس واژینال اغلب با معاینه بالینی توسط پزشک یا استفاده از تصویربرداری سونوگرافی دوبلکس ممکن می‌شود تا وضعیت جریان خون در رگ‌های لگنی بررسی شود. در برخی موارد، این نوع واریس با سایر اختلالات لگنی یا التهابات اشتباه گرفته می‌شود، بنابراین ارزیابی دقیق اهمیت دارد. آگاهی از این علائم کمک می‌کند تا مادران باردار در صورت تجربه ناراحتی یا علائم غیرمعمول، سریعاً اقدام به مراجعه و بررسی کنند و از بروز عوارض احتمالی جلوگیری شود.

راهنمای درمان واریس پس از دوران بارداری

درمان‌های ایمن و جدید برای واریس بارداری

در دوران بارداری، تغییرات جسمی و هورمونی می‌تواند زمینه‌ساز ایجاد واریس پا و واریس واژینال شود؛ بیماری‌ای که گرچه شایع است، اما راهکارهای ایمن برای مدیریت آن وجود دارد. مادران باردار می‌توانند با رعایت اصول ساده مانند اصلاح وضعیت بدن، ورزش سبک و استفاده از جوراب‌های فشاری، علائم را کاهش دهند. پس از زایمان، درمان‌های تخصصی از لیزر داخل وریدی تا اسکلروتراپی و رادیوفرکانسی، گزینه‌هایی مؤثر برای رفع کامل واریس محسوب می‌شوند. انتخاب روش مناسب نیازمند ارزیابی دقیق پزشک و توجه به ایمنی، سرعت بهبود و شرایط فردی بیمار است.

درمان خانگی و غیرتهاجمی برای مادران باردار

بسیاری از مادران می‌توانند با رعایت توصیه‌های ساده، شدت بروز واریس در دوران بارداری را کاهش دهند. اصلاح وضعیت نشستن و خوابیدن، بالا نگه داشتن پاها در زمان استراحت، استفاده از جوراب واریس با فشار مناسب و پیاده‌روی سبک روزانه، از جمله راهکارهای کم‌هزینه و ایمن است. تغذیه متعادل، مصرف کافی آب و خودداری از ایستادن یا نشستن طولانی‌مدت نیز به بهبود جریان خون کمک می‌کند.

گن ضد واریس بارداری

گن ضد واریس بارداری امروز به عنوان یکی از ابزارهای کاربردی و علمی در پیشگیری و کنترل مشکلات عروقی مادران شناخته می‌شود؛ وسیله‌ای که با اعمال فشار یکنواخت بر ساق و ران پا، جریان خون را بهبود داده و تورم و خستگی را به‌طور چشمگیری کاهش می‌دهد. پوشیدن روزانه این گن، به‌ویژه در ماه‌های پایانی بارداری، از پیشرفت رگ‌های برجسته و دردناک جلوگیری کرده و حس سبکی و آرامش بیشتری برای مادر فراهم می‌آورد. انتخاب مدل‌های با پارچه استاندارد و قابلیت تهویه نه‌تنها مانع تعریق و التهاب پوستی می‌شود، بلکه تجربه استفاده طولانی‌مدت را راحت‌تر می‌سازد. کارشناسان تاکید می‌کنند ترکیب این روش ساده با اصلاح سبک زندگی و رعایت توصیه‌های پزشکی، می‌تواند پایانی بر دغدغه‌های زیبایی و سلامت پاها پس از زایمان باشد؛ رویکردی که نه‌فقط جنبه پیشگیرانه دارد، بلکه کیفیت زندگی مادر را در دوران حساس بارداری ارتقا می‌دهد.

اسکلروتراپی (تزریق ماده درون رگ)

در این روش محلول مخصوصی به داخل رگ تزریق می‌شود تا دیواره‌ها به هم چسبیده و مسیر گردش خون در آن حذف گردد. این شیوه برای درمان واریس‌های کوچک تا متوسط بسیار مؤثر است. انجام آن سریع، کم‌هزینه و بدون نیاز به بیهوشی عمومی است.

درمان با امواج رادیوفرکانسی (Radiofrequency Ablation)

امواج رادیوفرکانسی با تولید گرمای هدفمند، رگ مشکل‌دار را جمع کرده و جریان خون را به مسیرهای سالم هدایت می‌کند. درد و کبودی پس از این درمان اندک بوده و بهبود ظاهری در مدت کوتاهی قابل توجه است. این روش برای موارد متوسط تا شدید پیشنهاد می‌شود.

جراحی محدود یا میکروفلبکتومی

در این تکنیک با برش‌های بسیار کوچک، بخش‌های آسیب‌دیده رگ از بدن خارج می‌شوند. خونریزی و درد در این روش کم است و بیمار بعد از چند روز می‌تواند فعالیت‌های روزانه را از سر بگیرد. معمولاً برای واریس‌های پیشرفته یا عروق سطحی بزرگ توصیه می‌شود.

لیزر درمانی (Endovenous Laser Therapy)

این روش با استفاده از فیبر نوری و تابش لیزر از داخل رگ، موجب بسته شدن کامل مسیر جریان خون در عروق معیوب می‌شود. مزیت اصلی آن، عدم نیاز به جراحی گسترده و دوره نقاهت کوتاه است. معمولاً بیمار می‌تواند ظرف ۲۴ ساعت به فعالیت‌های روزمره بازگردد.

راهکارهای پیشگیری و کاهش شدت واریس بارداری

پیشگیری از واریس بارداری نیازمند ترکیبی از مراقبت‌های روزمره، تغییر سبک زندگی و استفاده از تجهیزات درمانی ساده اما مؤثر است. دوران بارداری به طور طبیعی فشار مضاعفی بر سیستم وریدی وارد می‌کند، اما با رعایت اصول صحیح می‌توان احتمال بروز یا شدت واریس پا و واریس واژینال را کاهش داد. در گام نخست، مادر باید زمان ایستادن یا نشستن طولانی‌مدت را محدود کند و به صورت دوره‌ای پاها را حرکت دهد تا جریان خون بهبود یابد. تغذیه مناسب سرشار از فیبر، ویتامین C و آنتی‌اکسیدان‌ها، نقش مهمی در حفظ سلامت دیواره رگ‌ها دارد. هیدراتاسیون کافی نیز باعث کاهش غلظت خون و تسهیل جریان آن می‌شود. در کنار این اقدامات، استفاده از وسایل کمکی مانند جوراب‌های فشاری توصیه می‌شود، زیرا می‌توانند فشار یکنواختی بر پاها وارد کرده و بازگشت خون به قلب را بهبود بخشند. آموزش مادران درباره این موارد، نقش مؤثری در جلوگیری از پیشرفت علائم و بروز عوارض جدی خواهد داشت.

استفاده از جوراب و تجهیزات پزشکی کمکی

جوراب‌های واریس یا فشاری از جمله مؤثرترین ابزارهای غیرتهاجمی برای کنترل واریس بارداری هستند. این جوراب‌ها با ایجاد فشار تدریجی از مچ به سمت ران، مانع تجمع خون در پاها شده و عملکرد طبیعی وریدها را تقویت می‌کنند. انتخاب جوراب با سایز مناسب و میزان فشار توصیه شده توسط پزشک به نتایج بهتر منجر می‌شود. علاوه بر جوراب، استفاده از بالشتک‌های بلندکننده پا هنگام استراحت یا خواب می‌تواند به کاهش تورم کمک کند. بعضی مادران با بهره‌گیری از کمربندهای حمایتی مخصوص بارداری، فشار روی لگن و وریدهای اصلی را کاهش می‌دهند که این امر در پیشگیری از واریس واژینال نیز مؤثر است. برای مادرانی که علائم شدید دارند، پزشک ممکن است تجهیزات پیشرفته‌تری مانند آستین یا ساق‌های فشاری پزشکی را تجویز کند. استفاده منظم و صحیح از این ابزارها می‌تواند روند پیشرفت بیماری را متوقف کرده و نیاز به درمان‌های تهاجمی پس از زایمان را کاهش دهد.

سوالات رایج